GrinGazz

Hej panie stworze, okrutny potworze, dziś tej pięknej nocy śmierć ciebie zaskoczy. Ostatnim, co ujrzysz, będą żółte oczy, ten, co nimi patrzy, krwi twojej utoczy. (PERCIVAL, Oczy Wiedźmina) - Układ ośrodkowo nerwowy podjął pracę. Wzrost siły impulsów o 60%. Przeprowadzamy testy przewodzenia. Rokstery przełknął ślinę i wzdrygnął się, gdy otrzymał kolejną wiadomość od tego trzęsącego się dziwaka, obok którego siedział cały czas. - Wstrzymajcie się, będzie wgryw

Wysoki jak bezrobocie poziom różnorodności niska jak inflacja akceptacja odmienności przed marginesem nie ochronią wille i fortece to przeniknie jak epidemia, zostanie skażona ziemia jedna ziemia jeden świat, jeden organizm egzamin z człowieczeństwa dla społeczeństwa (Mezo/Lajner - Żeby nie było) - Malin? - Maa Lin. - sprecyzowała. Nawet nie wiedział, jak to się potoczyło, jak do tego doszło, że siedzieli razem z jego chevrolecie. Może po prostu chciał porozmawiać, ale inni ludzie nie potrafili uszanować prywatności. Albo b

Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc Jak lizać rany celnie zadane Jak lepić serce w proch potrzaskane (Stare Dobre Małżeństwo – cudne manowce) - Panie pułkowniku! To jest już kurwa niewiarygodne! Uwagę Raffertego zwrócił – o dziwo – wesoły głos. Po dwóch godzinach akcji uznano, że pierwszy etap za nimi – przedsionek był czysty. Zastawiony zalakowanymi skrzyniami oznaczonymi jako niebezpieczne – ale podczas strzelaniny porozbijane i jakoś nic się nie stało. Ani wybuchu, ani skażenia. Rafferty zdją

I follow the Moskva Down to Gorky Park Listening to the wind of change An August summer night Soldiers passing by Listening to the wind of change (Scorpions - Wind of Change) M-3 stał na tarasie swojego piętra i dla odmiany – nie palił papierosa. Oparty oburącz o barierkę patrzył przed siebie. Patrzył na DeltaCity. Rondo Waszyngtrona, jak mały pierścionek bez brylantu, po którym kręciły się kolorowe autka. Wciąż się tam kręciły, jak gdyby nigdy nic. Tam w oddali srebrna kopuła, skrywająca tajemnice Levis Industies. Wziął lorn

A kiedy przyjdzie także po mnie zegarmistrz światła purpurowy By mi zabełtac błekit w głowie to będę jasny i gotowy Spłyną przeze mnie dni na przestrzał zgasną podłogi i powietrza Na wszystko jeszcze raz popatrzę i pójdę nie wiem gdzie na zawsze (Zegarmistrz światła – Tadeusz Woźniak) M-3 stał na tarasie swojego piętra i dla odmiany – nie palił papierosa. Oparty oburącz o barierkę patrzył przed siebie. Patrzył na DeltaCity. Rondo Waszyngtrona, jak mały pierścionek

Jeśli chcesz rozśmie­szyć Bo­ga, opo­wiedz mu o twoich pla­nach na przyszłość. (Woody Allen) - Co, niewyspany? - zapytała dziewczyna. W oczach Rokiego wyglądała śmiesznie – ogólnie była gruba, ale miała cienkie nogi.  Mewtwo, kiedy miał z nią kontakt pierwszy raz, patrzył z przekręconą o 90 stopni głową, a  nie był już taki mały! Nie załapała. Do tego czarna skóra w kontraście z farbowanymi na jasny blond, prostowanymi włosami. No dziwne, raziło jego poczuci

- To prawda co powiedziałeś w areszcie? {-Co?} - To co potem było w  telewizji. Że to twoja matka. {- No jakby była nieprawda to bym chyba nie powiedział, nie?} Stali w prosektorium, nad przykrytym ciałem. Jablonsky – dyżurny patolog, był niski, łysy i z wąsami. Miał na sobie tylko kitel założony na codzienne ubranie do pracy, niezbyt szykowne. M-3 stał po drugiej stronie stołu, ubrany w kurtkę z kołnierzem z prawdziwych norek, z wyeksponowaną naszywką adidasa. Robienie cyrków? A kto bogatemu zabroni… Poza tym w prosektorium za